Τι είναι η λεπτή κινητικότητα στην εργοθεραπεία;

Μπορεί να έχετε ακούσει πολλές φορές τον όρο λεπτή κινητικότητα. Είτε από κάποιον ειδικό, εργοθεραπευτή ή κάποια δασκάλα στο σχολείο του παιδιού. Τι είναι όμως η λεπτή κινητικότητα και γιατί είναι τόσο σημαντική; 

Η λεπτή κινητικότητα στην εργοθεραπεία αναφέρεται στις μικρές, ακριβείς κινήσεις που εκτελούνται κυρίως με τα χέρια και τα δάχτυλα. Αυτές οι κινήσεις περιλαμβάνουν δραστηριότητες όπως η γραφή, η κοπή, η ζωγραφική, η χρήση εργαλείων και άλλες δραστηριότητες που απαιτούν συντονισμό και λεπτομέρεια.

Στην εργοθεραπεία, η ανάπτυξη και η ενίσχυση της λεπτής κινητικότητας είναι κρίσιμη για την αυτονομία των ατόμων, ιδίως για παιδιά που αναπτύσσονται. Η χρήση ειδικών ασκήσεων και δραστηριότητων βελτιώνουν τις λεπτές κινητικές ικανότητες των παιδιών, διευκολύνοντας έτσι την εκτέλεση καθημερινών καθηκόντων και τη συμμετοχή τους σε κοινωνικές δραστηριότητες.

Πώς βοηθάμε τα παιδιά να αναπτύξουν τη λεπτή κινητικότητα;

Μέσα από την εξάσκηση και το παιχνίδι φυσικά. Πρέπει να δίνουμε στα παιδιά ερεθίσματα για δραστηριότητες λεπτής κινητικότητας. Οι ικανότητες αναπτύσσονται σταδιακά μέσω της εμπειρίας, της επανάληψης και της έκθεσης σε μια ποικιλία υλικών.Υπάρχουν αρκετά παιχνίδια λεπτής κινητικότητας,που μαθαίνουν στα παιδιά πώς να χρησιμοποιούν τα δάχτυλα και συγκεκριμένα μόνο τον αντίχειρα και το δείκτη για να κάνουν κάποιες ενέργειες.Επίσης μπορείς να βρεις και παιχνίδια με κορδόνι, όπου το παιδί προσπαθώντας να περάσει το κορδόνι μέσα από διάφορα αντικείμενα, θα εξασκήσει τις κινήσεις των δαχτύλων, του καρπού και των χεριών, κάτι που θα το βοηθήσει να κατακτήσει δεξιότητες στην καθημερινή του ζωή.Τέλος, μπορείς να δεις και  βιβλία μέσα από διάφορες ασκήσεις προγραφής ή ενώνοντας τελείες, κόβωντας με ψαλίδι ή κολλώντας αυτοκόλλητα, μπορεί το παιδί να εξασκηθεί σε αυτή τη δεξιότητα διασκεδάζοντας ταυτόχρονα.

Πώς μπορείτε να καταλάβετε εάν ένα παιδί έχει δυσκολία στη λεπτή κινητικότητα με μια ματιά;

• Αποφεύγει να κάνει πράγματα που χρειάζονται λεπτούς χειρισμούς και γενικά προτιμάει τη σωματική άσκηση από το να κάτσει να ζωγραφίσει.
• Ενδιαφέρεται πιο πολύ για «παθητικές» δραστηριότητες (όπως η παρακολούθηση τηλεόρασης που δεν απαιτεί δεξιότητες).
• Δεν δείχνει ενδιαφέρον να πιάσει μολύβι, μπογιές ή ψαλίδι για να ζωγραφίσει και να κάνει κατασκευές.
• Ζητάει από άλλους να ζωγραφίσουν ή να κάνουν κάτι για αυτό, γιατί αποφεύγει τη χρήση των δαχτύλων.
• Περιμένει από τους γονείς να το ντύσουν ή να καθαρίσουν τα δόντια του αντί να δοκιμάσει μόνο του.

Αν οι δυσκολίες επιμένουν για πάνω από 6 μήνες, τότε θα χρειαστεί να δείτε έναν εργοθεραπευτή που μπορεί να αξιολογήσει εάν ένα παιδί χρήζει εργοθεραπεία.

                                                                                        Γεωργία Τρουμπή

 Εργοθεραπεύτρια